Laatste update over onze reis voordat we naar Nederland gaan

Het laatste stuk en laatste verhaal van onze reis.

Op 28 februari  hebben we een hele lange busreis gemaakt naar Comodoro Rivadavia. Een bus reis van 21 uur en  een beetje brak komen we om 5.00 in de morgen aan, we nemen een taxi naar de luchthaven om onze huurauto op te halen. Alles dicht natuurlijk maar we kunnen koffie krijgen en een soort van een ontbijt. En natuurlijk een normaal toilet bezoeken. Ik kan je melden dat naar het toilet gaan in een rijdende bus over matige wegen een hele onderneming is. Helaas is onze auto er nog niet en we moeten wachten. Het geeft mij de tijd om wat boodschappen te gaan doen en om te gaan pinnen in de stad. Uiteindelijk hebben we de auto en we vertrekken naar Bahia Bustamante. Een reis van een paar uur langs de kust van Argentinië en door de droge pampus met zand en wat gras pollen . Een beetje troosteloze rit waar weinig te zien is. (allen wat chagrijnige lama’s). Uiteindelijk komen we aan in Bahia Bustamante. Dit is een hele kleine nederzetting met drie straten die aan zee ligt. Hier werd vroeger zeewier gewonnen om te dienen als voedsel of om te verwerken tot medicijnen en werden er schapen gehouden. De zeewier handel is over, gewoon omdat al het zeewier verdwenen is  of op is. Er worden nog wel wat schapen gehouden. Het heeft een kerk, een school wat nu als opslag dient  en een winkel waar nu de receptie/restaurant is. De resterende bewoners van het dorpje hebben een aantal arbeiders huisjes omgebouwd tot appartementjes. Heel erg basic en alleen stroom in de avonduren voor een paar uurtjes. De nederzetting ligt aan een klein schiereiland met wat eilandje er omheen. Hier zitten veel vogels, zeeleeuwen, pinguïns etc. Hier zullen we een aantal dagen blijven om te vogelen. Elke dag trekken we erop uit en we zien veel zeevogels, uilen en andere soorten. We hebben hier ook een heel raar fenomeen gezien; we komen op een gegeven moment op een strand waar er duizenden kreeftjes (lijkt op mega grote krill)  aangespoeld waren, het strand was op sommige plekken helemaal rood en bezaaid met deze beestjes.  Ook de lokale bioloog weet niet wat er aan de hand is. In de ochtend van onze vertrek maken we nog bootreis naar één van de eilanden. Hier zitten veel pinguïns en “flightless steamer ducks” . Vooral de steamer ducks zijn erg grappig om te zien. Deze eenden kunnen niet vliegen en hebben nog wel hele kleine vleugeltjes die ze gebruiken als een soort van propeller waardoor ze door het water “rennen”, en kunnen hier nog een behoorlijke snelheid mee halen kan ik je melden. Ook zien we hier veel zeeleeuwen die op dit moment allemaal jongen hebben die aan het spelen waren aan de waterkant. Na de boottrip stappen we in de auto en gegaan op weg naar Peninsula Valdez. Deze plek is bekend om de aanwezigheid van orka’s en walvissen. Wij zijn hier speciaal heen gegaan om de orka´s te zien die hier op dit moment zouden moeten voorkomen. Althans dat zeggen alle folders, reisboeken en andere informatiebronnen. Totdat je met de lokale bevolking praat en die je melden dat het uiterst zeldzaam is dat je ze ziet. Hebben wij weer…. Hier is ook de plek waar de orka´s zelfs het strand opzwemmen om een jonge zeeleeuw of zeeolifant te pakken. Maar de plek waar dat gebeurt, daar mogen de toeristen niet komen en is afgezet. Een beetje heel erg misleidend allemaal en we hebben helaas dus ook geen orka´s kunnen zien. Wel heel veel zeeolifanten, vogels, mara’s (een soort van grote cavia die springt als een hert, zit als een konijn en is zo groot als een hond) en gordeldieren. Ook erg leuke beestjes maar we gingen eigenlijk voor de orka´s. We slapen hier in een klein hotelletje in het dorpje Puerto Piramides. Een leuk dorpje aan zee wat helemaal leeft van walvissen kijken en de toeristen die orka´s willen zien. Vanuit dit dorp gaan de toeristen met auto´s en bussen naar de plaatsen waar deze dieren allemaal te zien zijn. De auto´s en bussen volgen het getijde (met hoogwater heb je meer kans om orka’s te zien) en crossen dan over de gravel wegen van de ene plek naar de andere in de hoop wat te zien. Ons valt het eigenlijk allemaal een beetje tegen maar dat weet je niet van te voren. Op 6 maart vertrekken we met de nachtbus naar Buenos Aires. Na een verkreukelde rit komen we aan in Buenos Aires en huren we een auto. Vanuit hier rijden we naar het noorden richting Campana. Hier ligt een natuurreservaat Otamedi en we slapen in een hotel die er naast ligt. Het reservaat zelf blijkt erg klein te zijn maar in de omgeving zien we wel heel veel nieuwe vogelsoorten en maken we een rit door velden waar je alleen kan komen met een klein pondje. Nog noordelijker ligt de Entre Rios, een provincie wat met name bestaat uit rivierdelta’s en natte pampa’s. Raquel had gelezen dat dit een van de mooiste vogel gebieden is en we besluiten om daar een paar dagen rond te kijken. We rijden naar Gualeguaychu, een klein stadje aan de rivier waar een goede sfeer hangt en in het hoogseizoen leeft van het toerisme. Het hoogseizoen is nu over dus het is lekker rustig.  De omgeving is prachtig en rijk aan wildlife en zal in de toekomst de “hotspot” worden voor vogelaars denk ik. De variëteit aan vogelsoorten is ongelofelijk en tijdens onze eerste wandeling zien we wel 40 soorten. De omgeving bestaat ook uit boerenland (veeteelt) en moerasland met veel meertjes en rivieren en is dus een walhalla voor natuurliefhebbers. Hier hebben we erg genoten van de vergezichten, watertjes en rivieren die helemaal begroeid zijn met exotische planten! Op 11 maart rijden we terug naar Buenos Aires want op 12 maart vliegen we naar Iguazu om naar de grootste watervallen van Zuid Amerika te gaan. Na het inleveren van de auto gaan we naar een hotel dicht bij de luchthaven. We komen in een hotel dat door een Russische familie gerund wordt (wij vermoeden maffia)  en die besloten hebben van hun huis een hotel te maken (het geld was op). Maar ze zijn daar niet erg goed in. Het is gelukkig maar voor 1 nacht maar het is vreselijk, we slapen naar ons idee op de landingsbaan (pokke herrie) en het is een smaakloos en sfeerloos huis. Het hotel ligt in een achterbuurt met grote villa’s waar geen eettentjes zijn dus we laten maar wat bezorgen. Ze hebben voor ons een “betrouwbare” taxi geregeld die ons om 6.00 naar de luchthaven zal brengen, inderdaad om 6.00 komt er iets wat op een auto lijkt. In een oude Renault zonder schokbrekers en verlichting rijden we met een gangetje van 60 km/u over de snelweg  naar de luchthaven. Waarschijnlijk voor Russische standaarden een hele betrouwbare taxi??  Maar uiteindelijk gaan we op weg en komen we aan in Iguazu. Hier zitten we duidelijk weer in de tropen, warm en vochtig en weer met muggen die ons een lekker ding vinden. De Watervallen van de Iguazu vormen het grootste complex van watervallen in Zuid-Amerika. Ze liggen op de grens tussen de Argentinië en de Brazilië en we besluiten om meteen de eerst dag naar de Braziliaanse kant te gaan. Met onze paspoorten op zak lopen we vanuit het dorp naar de grens van Brazilië en na de gebruikelijke stempel procedures stappen we in de bus naar de watervallen. Het begint inmiddels tropisch te regenen en we zijn blij dat we in de bus zitten. We komen aan kopen entree tickets en door de poort lopen we een soort van Jurassic Park in waar honderden toeristen in bussen worden gepropt die je dan afzetten bij de wandelpaden. De toeristen in de bus beginnen spontaan te juichen zodra de bus gaat rijden(??)  Het is vreselijk om daar deel vanuit te maken maar we moeten wel. Uiteindelijk komen we aan bij het begin van een wandelpad die je naar de watervallen brengt. Het wandelpad loopt langs de watervallen en je kijkt dus tegen de Argentijnse kant aan die ongeveer 80% van de watervallen aan hun kant hebben. In totaal zijn er 275 watervallen die van een hoogte van 80 meter naar beneden storten over een lengte van 2.7 kilometer. Ondanks het bewolkte weer en de kermisattractie er om heen, is het echt adembenemend mooi om te zien. De grootte van deze watervallen is spectaculair en we kunnen niet wachten totdat we de Argentijnse kant gaan zien. De volgende dag doen we de Argentinië zijde. Na het ontbijt stappen we op de bus en rijden naar de ingang. Hier gelukkig niet zo’n kermisattractie als aan de Braziliaanse kant. Het park is mooi opgezet en je neemt een treintje naar de verschillende stations waar de wandelpaden beginnen, en je wandelt door de bossen langs de watervallen. Ook uitermate spectaculair en mooier dan de Braziliaanse kant. Gelukkig is het ook prachtig weer en met het ontwijken van de selfiesticks en de mensen die elke twee meter een selfie maken met een duckface, zijn de wandelingen erg mooi. Wij zijn overigens gestopt om deze mensen tijd te geven om de selfie te maken. We lopen er nu dwars doorheen want anders sta je elke 10 seconden stil. Jammer dat een aantal paden zijn gesloten vanwege een poema die daar zou lopen. Maar verder een prachtige wandeling. Op 14 maart vertrekken we weer met het vliegtuig naar Buenos Aires waar we een aantal dagen blijven om de stad te zien. We komen redelijk laat in de avond aan. In Buenos Aires hebben we een Air B&B geboekt en de eigenaar had keurig een taxi geregeld die ons door deze enorme stad naar het appartement brengt. Helaas blijkt de eigenaar van het huis zelf niet aanwezig en de taxichauffeur gaat bellen. De eigenaar is niet te bereiken maar we krijgen zijn vrouw aan de lijn. Die weet ook niet waar haar man is dus zij stelde voor om ons af te laten zetten in een restaurant zodat zij haar man kon gaan zoeken. Op hun kosten wat eten is prima maar het is inmiddels al erg laat geworden. Op het moment dat we ons eten hebben komt de man aangelopen en na snel een biertje naar binnen werken en wat happen stappen we weer een taxi in. Uiteindelijk om een uur of 12 komen we aan in een prachtig klein appartementje in een oud gebouw en we zijn blij dat we kunnen gaan liggen. We zitten in een leuke buurt met veel restaurantjes en winkels. Prima plek dus maar enorm druk allemaal. In Buenos Aires wonen 3 miljoen mensen! De volgende dag gaan we de stad in. We kopen een metrokaart die eveneens geldig is in de bussen. Prima systeem en je kunt met meerdere mensen op dezelfde kaart rijden. Én elke rit heeft gewoon een vaste prijs, maakt niet uit waar je heen moet. (kunnen ze in Nederland nog iets van leren). Het enige nadeel van de metro is dat het in de metro gemiddeld zo’n 30 graden is. Als eerste bezoeken we een beroemde begraafplaats  La Recoleta waar Evita Petron (bekend van het nummer “don’t cry for me Argentina”) ligt begraven. Deze begraafplaats ligt midden in het centrum van Buenos Aires en is echt een toeristische attractie, busladingen vol worden er afgezet en er worden zelfs tours georganiseerd. Veel graven zijn enorme bouwwerken in perfecte staat en andere zijn zo slecht onderhouden dat je de kisten ziet liggen en staan op instorten. Maar er zijn veel mooie tombes te zien en het geheel lijkt meer een stad: stad der doden.  Daarna lopen we door de  stad, of nemen de metro/bus  en bezoeken meerdere wijken, er staan veel oude gebouwen uit de koloniale tijd, sommige goed onderhouden andere compleet begroeid en op instorten. Maar wel mooi om te zien dat er oude en nieuwe gebouwen door elkaar staan en de stad heeft een goede sfeer. De volgende ochtend laten we ons vroeg afzetten op de boulevard aan de rand van de stad. Hier ligt een natuurreservaat waar we willen gaan vogelen. Dit doe je normaal ‘ s morgensvroeg om een uur of 7. Prima, dus wij staan voor de deur om die tijd, helaas gaat het park pas om 8.30 open. Dan maar wandelen over de enorme boulevard. Uiteindelijk mogen we het park in en ook hier zijn de muggen erg blij dat we er zijn. Het reservaat “ De Reserva Ecologica Costanera Sur” is het grootste open gebied in Buenos Aires en het enige natuurpark. Het gebied grenst aan de Río de la Plata, en hierdoor heb je uitzicht over zowel het park als de stad die erachter ligt. Het reservaat is ontstaan uit een afvalberg, die in de Río de la Plata werden gedumpt. We maken een lange wandeling en het is een mooi maar zeer slecht onderhouden park, dat is dan wel weer jammer. Maar er zitten veel vogels en ander wildlife. We lopen terug door een wat duurdere wijk die vlak bij het park ligt. Deze wijk doet ons denken aan Amsterdam, hier zie je de pakhuizen staan en de kranen die vroeger werden gebruikt om de boten leeg te halen. We gaan terug de stad in en we bezoeken één van de mooiste boekhandels in Buenos Aires. Hier hebben ze een oud theater (zo iets als Carre) omgebouwd tot boekhandel, op het podium hebben ze een restaurant gemaakt en op de balkons staan alle boeken. Indrukwekkend pand en erg mooi gedaan. Ook hebben we een bezoek gebracht aan één van de beroemdste en kleurrijkste wijk in Buenos Aires, La Boca genaamd. La Boca is een echte volkswijk in het zuiden van Buenos Aires. Vroeger zijn er veel immigranten uit Italië naar dit gedeelte van de stad getrokken, specifiek uit de regio van Genua. La Boca is één van de meest geliefde wijken van Buenos Aires bij de toeristen en dat merken we, je kunt over de hoofden lopen en er zijn natuurlijk weer veel winkels met “made in China” toeristen meuk.  De hoofdattractie is een pittoresk straatje met gekleurde huisjes genaamd Caminito (weggetje). De gekleurde huizen zijn terug te vinden in de hele wijk. De mensen hebben hun huis in felle kleuren beschilderd om de dagelijkse sores en de armoede te vergeten. Rond Caminito vind je talloze restaurantjes, waar live de tango wordt gedanst en het is dan de bedoeling dat je de dansers hiervoor betaald. De Tango is natuurlijk één van de belangrijkste attracties en wij hebben een dansschool / Tangobar  (Milonga) bezocht samen met Steffie en Alain (twee nederlanders die we in op de ferry in Chile hebben leren kennen). Hier wordt live tango muziek gespeeld en de bezoekers gaan de dansvloer op om de Tango te dansen. Erg gezellige avond gehad en prachtige dames bekeken! Op 18 maart trekken we weer verder. We vliegen naar Salta. Hier blijven we twee dagen en rijden dan met een huurauto door de omgeving. Salta ligt tegen het Andes gebergte aan en in het noorden heb je tropische regenwouden en in het zuiden vind je wijnboerderijen en gebergte. In Salta heb je indrukwekkende koloniale gebouwen, zoals de 18e-eeuwse Cabildo, de kathedraal, en het Plaza 9 de Julio stadspark. Er zijn meerdere musea, waaronder het Museo de Alta Montaña, dat drie Inca kinderlichamen huisvest die in de nabijheid van Mount Llullaillaco gevonden zijn op 6700 meter hoogte. Wij hebben dit museum bezocht en doordat deze graven op zo’n grote hoogte lagen waren deze nog onaangetast. In de graven hebben ze veel offer poppetjes gevonden die gemaakt zijn van (edel)metalen, stof en veren en andere persoonlijke bezittingen die in uitmuntende staat verkeren. Op 20 maart halen wij de huurauto op en vertrekken naar het noorden. Onderweg stoppen we regelmatig om te gaan vogelen en om door de natuur te wandelen. We willen uiteindelijk uitkomen bij Calilegua National Park waar je cloudforest hebt met veel wildlife. De route er naar toe is prachtig, hier is nauwelijks bos gekapt en je zit echt in de natuur. Onderweg bezoeken we als eerste het Park  Provincial Portrero de Yala. Hier heb je veel meren maar door het slechte weer zijn er ondanks de prachtige omgeving niet heel veel vogels en wildlife te zien. Na een lange rit overnachten we in een hostel in een klein plaatsje in de buurt van het park. Het plaatsje heet Villa Jardin de Reyes. In deze omgeving heb je ook veel heet water baden die gevuld zijn met heet water uit de bergen. We besluiten om een thermen te bezoeken. Uiteindelijk komen we bij een hotel/spa terecht in Jujuy waar de Termas de Reyes zijn. In dit hotel/Spa krijg je een soort van privé badkamer met uitzicht over de bergen en kan je dan lekker badderen. Hopeloos saaie bedoening maar wel een leuke afwisseling.  De volgende dag  is het gelukkig beter weer en als eerste brengen we een bezoek aan Humahuaca. Dit is een klein plaatsje in de Quebrada de Humahuaca  vallei. Hier staat een groot monument, het monument Los Heroes de la Independencia. Het plaatsje zelf is mooi maar erg toeristisch. We kopen hier wat eten en rijden verder richting Calilegua National Park. Het is inmiddels al laat en we besluiten een overnachtingplek te vinden. We komen aan in Libertador General San Martin en tot onze grootste verbazing blijken de meeste hotels vol te zitten (niet met toeristen) . We besluiten iets verder te rijden en vinden uiteindelijk een hostel in Calilegua. Dit blijkt een prachtige boomrijke plaatsje te zijn waar in elke boom veel toucans zitten. De volgende dag gaan we naar het park toe en hebben we een wandeling gemaakt door het Calilegua National Park. Het is een buitengewoon goed georganiseerd en mooi park, veel wandelpadden die allemaal goed aangeven zijn en waar je mooie uitkijkpunten hebt. Ook hier zijn de muggen weer erg blij met ons bezoek. De zelfde dag rijden we weer terug naar het zuiden en het is de bedoeling om uiteindelijk aan te komen in Cafayate, hier heb je rotsformaties in allerlei kleuren en de streek is bekend om de Bodega wijnen. Hier zijn veel grote wijnhuizen gevestigd en het plaatje zelf is erg relaxed. De rit er heen (route 68) is adembenemend, we rijden als eerste langs grote meren bij Coronel Moldes en rijden dan door een vallei met prachtige rotsformaties (Quebrada de las Conchas). De bergen hebben alle kleuren van de regenboog en na elke bocht die we nemen zijn we verbaasd hoe mooi alles is. Helaas is het bewolkt en we besluiten een stuk van deze route de volgende dag over te doen als de zon weer schijnt. In Cafayate aangekomen vinden we snel een hotel en ’s avonds lopen we het stadje in om iets te gaan eten en een biertje te gaan drinken. Het is een heel erg leuk plaatsje met veel eettentjes en terrassen op straat. De volgende dag rijden we weer terug naar de vallei met de enorme rotsformaties, nu kunnen we eindelijk foto’s nemen in de zon en het is nog indrukwekkender dan de dag ervoor. Ook is het anders omdat je nu van de andere kant komt en we zien dus weer andere formaties als de dag ervoor. Geologisch gezien is dit voor ons een van de mooiste plekken waar we geweest zijn. We rijden weer terug richting Cafayate en brengen een bezoek aan de ruines van Quilmes (850 AD). De site is 30 hectare groot en ligt tegen een berg aangebouwd. Indrukwekkend bouwwerk zeker als we de berg oplopen en de hele site kunnen zien. Vroeger hebben hier zo’n 5000 mensen gewoond.  De Inca’s hebben hier geen invloed gehad maar de Spanjaarden helaas wel. Deze  hebben alle bewoners gedeporteerd (lopend) in 1667 naar de omgeving van Buenos Aires waarna de dorp verlaten was. Na onze bezoek rijden we verder richting Salta. We kiezen voor een route (route 40) die dwars door de bergen loopt over gravel wegen. Ook weer een hele spectaculaire route en na elke bocht verbaasd het ons weer hoe mooi en dramatisch het landschap hier is. Uiteindelijk komen we via veel haarspeldbochten en na 1500 kilometer weer terug bij Salta. We slapen net boven Salta in San Lorenzo en we houden een rustdag. De rustdag was eigenlijk alleen voor mij bestemd want Raquel zou gaan vogelen met een gids. Helaas kregen wij bij inchecken een berichtje dat het een nationale feestdag is en dus de trip niet doorgaat. Echt een teleurstelling voor Raquel! Als we dit hadden geweten waren we wat langer in Cafayate gebleven. Maar het is niet anders dus maar een dagje genieten. We zitten in een prima hotel met zwembad en heel veel vogels in de tuinen van het hotel en daar omheen. Na de rustdag vertrekken we naar de luchthaven en vliegen via Cordoba naar Mendoza. Helaas een lange tussenstop in Cordoba (5 uur) maar we vermaken en ons wel. In Mendoza slapen we in een hotel midden in de stad. We zitten aan het centrale plein waar elke avond allemaal kraampjes staan die van alles verkopen. Prima plaats om een paar dagen door te brenen. De volgende dag gaan we een wijn tour doen. We regelen dit zelf want een georganiseerde tour zien we niet zitten en is daarnaast heel erg duur. Een privé chauffeur haalt ons op en we gaan als eerste naar een wijnhuis van de familie Zuccardi. Omdat we te vroeg daar zijn lopen we eerst tussen de druivenstruiken door en bezichtigen daar de prachtige tuinen. Later kregen we een rondleiding en natuurlijk wijnproeven. Eerlijk gezegd niet te nassen die wijn en het blijkt dat als je meer betaald je dan de betere wijnen krijgt. Misschien handig om dat aan het begin van de tour te vertellen? Inmiddels is het lunchtijd en wij gaan eten bij een wijnhuis in de omgeving, we zitten in een prachtige tuin en het eten is prima. Gezellige dag gehad en de chauffeur blijkt een zeer leuke student te zijn. Hij nodigt ons uit om ’s avonds naar een koor te gaan waar hij in zingt. Niet helemaal mijn ding maar we besluiten wel te gaan. Tussen vele familieleden luisteren we een uur naar Argentijnse nummers gezongen door een koor van 30 man. Na een leuke avond gaan we naar het hotel om in te pakken want we vertrekken morgen met de bus naar Santiago de Chili. Een mooie busreis die over de Andes naar Chili gaat. De rit is prachtig en uiteindelijk komen na heel veel haarspeldbochten aan in Santiago. Hier hebben we een Air B&B geboekt midden in de stad. Het is een enorme stad met heel veel verkeer en lawaai van de bussen die door de straten denderen. Dit is onze laatste stop voordat wij weer naar Nederland terug keren. Hier blijven we een aantal dagen en via een perfect functionerend metro systeem bezoeken we musea en lopen door de verschillende wijken. Ook nog even de laatste dingetjes kopen en we gaan op de laatste avond heerlijk uit eten in een top restaurant om onze reis af te sluiten. Dit verhaal is dan ook mijn laatste update en voordat jullie in Nederland aan ons gaan vragen; “hoe hebben jullie gehad?” ,wij hebben een fantastische reis gehad!!!

Veel lees plezier en tot snel in Nederland!!