Cultuur opsnuiven in Peru....

De nachtbus naar Chiclayo is ons erg goed bevallen, we hadden een luxe bus waar je helemaal plat in kon liggen om te slapen. De weg door de bergen is een beetje lastig vanwege de haarspeldbochten waardoor je bijna uit je bed viel, maar zodra we uit de bergen waren toch redelijk kunnen slapen. Verliep echt prima! In Chiclayo aangekomen om 6 uur ‘s morgens, eerst maar even ontbeten op het busstation. Broodje warm vlees en koffie kost wat moeite in de morgen maar was wel heel erg lekker. Daarna de taxi in naar ons hotel. Het hotel ligt in een buitenwijk van de stad en dicht bij de kust. Inchecken was nog niet mogelijk dus bagage afgeven en weer terug naar de stad. De rit naar de stad laat zien dat er overal afval wordt gedumpt en de hoeveelheid plastic is onvoorstelbaar. We gaan opzoek naar een goede kop koffie en een uitgebreid ontbijt. Omdat het nog erg vroeg was waren alle winkels en restaurantjes dicht en zijn zijn we door de stad gaan lopen die langzaam aan het ontwaken is. We worden ons bewust van de goede keuze dat we een hotel buiten de stad hebben genomen. Het is werkelijk de smerigste stad die we gezien hebben tot nu toe en extreem druk met verkeer en toeterende taxi’s (het meest gebruikte onderdeel in de auto’s hier). Ook veel zwervers op straat. Uiteindelijk een eettentje gevonden en na het ontbijt gaan we naar het museum. We bezoeken het museum The royal tombes of Sipan. Het Koninklijke graven van Sipan  is een archeologisch museum geopend in 2002, in de stad Lambayeque net iets buiten Chiclayo. In de museum laten ze zien hoe het graf van de Lord of Sipan er uit heeft gezien (foto’s en reconstructies) en hoe deze is opgegraven (veel documentatie en films). Voor ons het mooiste museum wat we ooit hebben gezien. De graftombe was een soort van piramide van klei, en iedere keer als er een heerser overleed werd deze met miljoenen blokken klei dichtgemaakt en er een laag bovenop gezet zo ontstond er iedere keer weer een nieuwe graftombe en een nieuw paleis. Er zijn heel veel tombes aangetroffen die vol stonden met allerlei ornamenten, aardewerk en andere zaken. Ook werden er lama’s en honden mee begraven. Daarnaast de vrouwen van de heerser, een grafbewaker en de legerleider. De heerser zelf was beladen met goud, sieraden en maskers. Echt ongelofelijk om te zien en we worden er allebei stil van. Wat heel leuk is in dit museum is dat ze een complete voorstelling hebben gemaakt van hoe de mensen en de hofhouding eruit gezien zou hebben. Ze hebben dit gedaan door levensechte poppen te gebruiken en die aan te kleden met de ornamenten en sieraden etc. Prachtig gedaan. Er mogen helaas geen foto’s genomen worden in het museum dus ik heb wat foto’s van het internet gehaald en die op mijn blog gezet. Na dit museum nog naar een kleiner museum geweest. The Bruning Museum, hier is veel aardewerk en keramiek te zien uit de verschillende culturen en hoe die ontwikkeling van keramiek in de loop van de jaren tot stand gekomen is. Ook veel gouden sieraden en andere kunststukken. Het is verbazend om te zien dat deze kunstvoorwerpen zo perfect zijn gemaakt met de middelen uit die tijd. Om de smerige stad uit te vluchten zijn we later die dag naar een strandplaatsje geweest, Pimentel. Hier veel vergane glorie, was volgens mij vroeger een “booming” badplaats maar nu staan de meeste strandtenten leeg en het strand is erg smerig, veel dode zeehonden en natuurlijk heel veel plastic. Wel een lange wandeling gemaakt over het strand waar je de rieten bootjes ziet waar de vissers mee de zee op gaan. In het plaatsje Pimentel is een hele lange pier aangelegd waar vroeger de bevoorrading mee werd gedaan, hier overheen gelopen en je ziet hier veel vissers een maaltje bij elkaar vissen. De volgende dag vertrekken we naar Trujillo. Trujillo is een koloniale stad waar je nog veel van de gebouwen uit die tijd kan zien. Het is ook een hele drukke stad waar de taxi’s al toeterend natuurlijk in de file staan en daar tussen nog bussen, vrachtwagens en andere auto’s. Maar de oude binnenstad heeft mooie gebouwen die er nog redelijk uit zien. Wij verblijven zelf in een lodge in een dorpje 20 kilometer verderop en aan zee natuurlijk. Het dorpje heet Huanchaco en is een surfers paradijs. Er is een lange boulevard en onze Lodge zit 10 meter van zee. Wel jammer dat het water koud is! Zeehonden zwemmen dicht bij de kust voorbij en aan de boulevard veel visrestaurantjes, kroegen en shopjes die de toeristen meuk verkopen. Ook veel eetkraampjes langs de weg met de BBQ aan waar je de vers gevangen vis (of natuurlijk ook kip) kan eten. En het is een heel schoon plaatsje met veel binnenpleintjes met restaurantjes. Ook is het de eerste plek waar je buiten op een terrasje kan eten of een biertje kan drinken. Erg leuk plaatsje en we vermaken hier ons prima. Het is lekker de warmte te voelen en het zand tussen je tenen op het strand. Vanuit dit plaatsje gaan we een aantal archeologische plekken bezoeken. We boeken een tour die ons naar de verschillende sites gaat brengen. De bus vertrekt om 10.00 en de buschauffeur had ook besloten om mensen maar even naar het busstation te brengen, daarna Trujillo in en overstappen in een andere bus. We zitten gepropt in een bus tussen heel veel selfies sticks en mensen met een tasje voor hun buik. We vertrekken uiteindelijk naar het museum Huacas de Moche, hier zijn veel objecten zien van de opgravingen die in de omgeving zijn gedaan. Het gaat om objecten uit de Moche cultuur van ongeveer 1500 jaar oud. Daarna lopen we door de woestijn naar de archeologische site Campina de Moche. Je loopt ongeveer 500 meter door de woestijn en komt dan in een groot tempelcomplex, dit complex was eerder bedolven door miljoenen kleiblokken en was opgebouwd uit diverse graftombes en paleizen. Bij de opgravingen kwamen de pleinen, altaars en andere ruimtes bloot te liggen die op de wanden voorzien waren van kleurrijke tekeningen en beeldhouwwerk. Een enorm complex wat prachtig is om doorheen te lopen. Wat wel lastig is dat is het ontwijken van alle selfiesticks. Dit is hier een echte rage en veel dames maken ongeveer 300 selfies per object en per archeologische site. Het is zo irritant voor ons aan het worden dat wij nu onderling weddenschappen afsluiten over hoeveel selfiesticks we gaan zien. En we houden een competitie wie op de meeste selfies staat. Dus als er een selfiestick wordt uitgeschoven gaan wij er heel snel achter staan om te zorgen dat wij ook op de foto komen. Best een leuk spel. Later die dag bezoeken we Huacas del Sol en de la Luna, tempel van de zon en de maan. Ook weer prachtige sites van 1500 jaar oud. Ook de tempel van de regenboog bezocht. Dit was een soort van opslagplaats en de tempel is voorzien van beeldhouwwerk aan de buitenzijde. Als laatste zijn we naar de Chan Chan site geweest. Dit was een enorme stad uit de Chimu cultuur. In deze stad hebben 60.000 mensen gewoond en de archeologische site is een enorm complex van 20 vierkante kilometer. Wij bezoeken het paleis van de heerser uit die tijd. Dit is één van de vele ommuurde citadellen en bestaat uit meerdere pleinen en complexen die voorzien zijn van beeldhouwwerk op de muren. Erg indrukwekkend om te zien en je probeert een voorstelling er van te maken hoe dit er uitgezien moet hebben toen dit complex in goede staat was. Dit complex was zo groot dat we de volgende dag er weer heen zijn gegaan en ook het Chan Chan museum hebben gezien. De volgende dag een rustdag en Raquel gaat surflessen nemen. Ik neem wel de foto’s en werk intussen mijn blog en E-mails bij in een kroegje aan het strand. De volgende dag (het is inmiddels 21 november) zijn we naar een andere archeologische site geweest. We zijn naar de tempel van Cao geweest. Dit was de tempel uit de Mocha cultuur ongeveer 300 AD. In deze tempel is een tombe ontdekt van een vrouw, the Lady of CAO, voor dat deze tempel werd ontdekt dacht men altijd dat mannen de heersers waren. Dit bleek dus niet waar te zijn. De tombe was compleet en er is veel te zien van de tombe in het cao museum wat bij de tempel is gebouwd. De tempel ligt aan de kust en is wederom een groot complex, hier ook veel ornamenten en wanden met beeldhouwwerk. Het bijzondere aan deze tempel is dat ook de originele kleuren nog zijn te zien. Het museum is ook prachtig, veel keramiek, sieraden en de mummie van de Lady of CAO die overleden is op 25 jarige leeftijd en op haar huid zijn veel tatoeages te zien en natuurlijk heel veel sieraden en gouden maskers. De volgende dag vertrekken we naar Lima met het vliegtuig. Vanuit Lima gaan we een tour doen naar de Nazca lines. We zitten in Lima in een luxe hotel in het departement Miraflores. Dit is een populaire wijk en ligt ook dicht bij zee. Erg relaxed met veel restaurantjes en barretjes. Lima zelf is een enorme stad met 9 miljoen inwoners en alle wegen in en om de stad staan altijd in de file. Een enorme verkeerschaos, gelukkig zitten wij in een wat rustige wijk. Lima is ook een stad waar het nooit regent. De volgende ochtend worden we om 6 uur opgehaald en een taxichauffeur brengt ons naar een busstation vanwaar wij een bus nemen naar Paracas. In deze kustplaats moeten wij opstappen in een vliegtuigje die ons over de Nazca lines gaat vliegen. Na een busreis van 4 uur komen wij aan op de luchthaven in Paracas. Uiteindelijk vertrekken we met een klein vliegtuigje en vliegen over de woestijn richting de Nazca lines. Het vliegtuigje is niet erg stabiel en je maaginhoud gaat behoorlijk heen en weer. Maar de Nazca lines komen in zicht en het is erg bijzonder om te zien. Het is onbegrijpelijk (wetenschappers staan nog steeds voor een raadsel) hoe en waarom ze dit in die tijd hebben gedaan.(tussen 200 BC en 600AD). De lijnen zijn kilometers lang en kaarsrecht. Ook hebben ze vele figuren gemaakt is de vorm van een kolibrie, leguaan, spin, etc. Deze zijn zo groot dat ze alleen vanuit de lucht te zien zijn. Uiteindelijk komen we aan het einde van de dag weer terug Lima. Erg lange dag geweest! De volgende morgen een beetje uitgeslapen en we gaan de stad in. Eerst bezoeken we nog een tempel in Miraflores, Huaca Pucllana, en is van 400 AD. Tempel komt uit de Lima cultuur en bestaat uit miljoen kleiblokken. Deze kleiblokken staan allemaal rechtop als een soort van boeken in een boekenkast. Dit is alleen bewaard gebleven omdat het nooit regent in Lima. Daarna het historische centrum in van Lima. De gebouwen zijn prachtig en het oude centrum is schoon en prettig om doorheen te lopen. We lopen richting China Town, hier waren duizenden mensen kerstinkopen aan het doen. De aantallen kraampjes met kerstspullen is niet te tellen en je kent het zo gek niet bedenken of het is te koop. Eén straat met alleen maar kerststallen, honderden winkels met kerst verlichting, kerstballen of andere onverklaarbare dingen. Duizenden mensen met daar doorheen de continue aanvoer van nieuwe spullen. We weten niet wat we meemaken! De volgende dag met het vliegtuig naar Cuzco. Vanuit hier gaan we naar Machu Picchu. Cuzco is een heel toeristisch plaatje hoog in de bergen op 3400 meter. Dit is ook wat je merkt tijdens het lopen, je wordt snel moe en je krijgt een beetje last van hoogte ziekte. Beetje hoofdpijn en een moe gevoel. Je lichaam moet duidelijk acclimatiseren. De hoeveelheid toeristen is niet te beschrijven. We zitten hier in een Air B&B net iets buiten alle drukte. De drukte is wel te begrijpen aangezien vanuit dit plaatsje alle tours beginnen. Voordat de stad in de 16e eeuw door de Spaanse conquistadores werd veroverd, was het de hoofdstad van het Rijk van de Inca, Tawantinsuyu ("Het land van de vier kwartieren") genaamd. Cuzco was van dit rijk de hoofdstad en het culturele centrum. De Inca’s gaven de stad de vorm van een poema en ze bouwden vele tempels zoals die voor de zonnegod Inti en de maangodin Quilla. Behalve de hoofdstad was Cuzco voor de Inca’s namelijk ook een heilige stad. Zij meenden dat dit de plek was waarvan de zoon van de zon (Manco Capac) en de dochter van de maan (Mama Ocllo) na een lange zoektocht vanaf het Titicacameer (waar zij door zon en maan op de wereld waren gezet) besloten dat het vruchtbaar genoeg was om er te blijven en waar vervolgens het Rijk van de Inca geboren werd. Cuzco is daarmee ook het hart van het Inca gebied, veel van de huidige koloniale gebouwen zijn gebouwd op de resten van Inca ruïnes, dit is ook goed te zien. In de stad zijn veel plekken waar de ruïnes en muren te zien zijn en waar bovenop de Spanjaarden gebouwen hebben gebouwd. De muren van de Inca’s zijn een vakwerk apart, dit zijn losse stenen die uitgehakt zijn en die perfect op elkaar passen, je kunt er geen scheermes tussen krijgen en ze staan los zonder cement er tussen. Erg indrukwekkend om te zien. Ook in de omgeving van Cuzco zijn veel ruïnes van de Inca’s, deze gaan we bezoeken als wij terug zijn van onze jungle tour. Vanuit Cuzco gaan we naar Machu Picchu. Machu Picchu is een stad van de Inca's die door de Spanjaarden nooit is ontdekt en daardoor ook niet vernietigd werd. Er is in deze stad nog veel van de Inca-beschaving terug te vinden. De stad ligt op 2400 meter hoogte op een bergkam. Om er te komen moet je wel even wat moeite doen. Je kan er natuurlijk heen lopen via de “Inca trail” maar daarvoor heb je een goede conditie nodig en een getraind lichaam. Hier voldoe ik natuurlijk wel aan maar toch niet helemaal. En het is 4 dagen lopen (berg op) waarbij je op de berg moet kamperen met een temperatuur zoals die nu in Nederland is. Wij doen dit dus niet en nemen gewoon de trein. Na een treinreis van 3.5 uur die door de bergen gaat komen wij met hééél veel toeristen aan en stappen in een bus die je keurig afzet op de berg waar Machu Picchu ligt. We besluiten om eerst een stuk omhoog te lopen zodat je een goed uitzicht hebt over het hele complex. Het is werkelijk adembenemend hoe groot dit is en in wat voor staat het is. (zie foto’s). Over de functie van de stad zijn wetenschappers het niet eens. Doordat de stad zo ontoegankelijk is, wordt aangenomen dat de stad geen doorsneefunctie had. Vaak wordt aangenomen dat Machu Picchu een buitenverblijf was voor koningen en andere hooggeplaatsten. De stad heeft veel verblijven voor edelen, en een paar woningen voor hun dienaren. We lopen er met veel verbazing doorheen en genieten ook van het uitzicht zo hoog in de bergen. Uiteindelijk gaan we weer terug naar Cuzco en gaan ’s avonds eten in een Italiaans restaurant, heerlijke kazen, worsten en hammen en natuurlijk heerlijk wijn. Echt een verwennerij. Na een rustdag vertrekken we weer richting jungle, we vliegen naar Puerto Maldonado wat aan de Tambopata rivier ligt en dicht bij het  Tambopata National Reserve en het Bahuaja Sonene National Park ligt. Vanaf hier gaan we vijf dagen de jungle in om dieren te zien en natuurlijk vogels te spotten. Hier uiteraard geen internet en andere communicatie middelen dus we zijn weer een week niet bereikbaar…………..

Tot de volgende update (waarschijnlijk vanuit Bolivia)………………..