Nu een update van ons bezoek aan de Amazone.

Hallo allemaal,

Nu een update van ons bezoek aan de Amazone.

18 oktober 2016 werden wij keurig op tijd opgehaald uit ons hotel. Het regent pijpenstelen, een voorproefje voor het tropisch regenwoud waar we vandaag naar toe gaan. In de tuin van het hotel lopen de apen door de bomen en zijn veel mooie vogels. We nemen afscheid van onze warme douche, tweepersoonsbed, airco, internet, telefoon en alle andere luxe waar we eigenlijk zo moeilijk buiten kunnen in deze tijd. Onze rugzakken worden op de pick up geladen waar ook het eten, brandstof etc voor de aankomende week op liggen. Na 2 uur gereden te hebben door een kapot gemaakte natuur door de olie industrie (overal liggen pijpleiding en zie je opslagtanks) komen we bij de Shiripuno rivier. Hier ligt een kano voor ons klaar die ons in de aankomende 4 uur naar de Shiripuno lodge gaat brengen. Het water staat erg laag en het zal geen makkelijk vaartochtje worden. De boot wordt volgeladen met alle bagage. Wij lopen intussen wat rond en we zien honderden vlinders in allerlei prachtige kleuren. De hoeveelheid aan verschillende soorten is adembenemend. Uiteindelijk is iedereen er (staf bestaat uit 6 man) en we vertrekken. Door de lage waterstand moet vaak de motor omhoog gezet worden anders gaat de propeller stuk op de bomen die nu door de lage waterstand aan de oppervlakte liggen. Hierdoor duurt de reis erg lang. Zo lang dat het inmiddels donker werd, hierdoor een paar keer vast gezeten en een aantal bomen geramd. Wel erg bijzonder om door de amazone te varen. We zien de apen in de bomen, ara’s die overvliegen, kaaimannen, schildpadden die van takken af glijden de rivier in, toekans, vuurvliegen en veel  vogels.  De natuur om je heen is echt mooi en zo als het hoort te zijn. Zoals gezegd komen we in het donker aan, we lopen met lampjes op ons voorhoofd de algemene ruimte binnen, hier worden de kaarsen aangestoken, de kok gaat beginnen met koken, een andere jongen maakt onze bedden op, weer iemand anders zet onze bagage op de kamer en de kapitein legt de boot vast. Iedereen zijn eigen taak. Wij blijken de enige te zijn……6 man personeel voor ons alleen waaronder meerdere gidsen die ons de Amazone in gaan nemen. Dat is dan ook de enige luxe hier. Onze kamer is prima, erg eenvoudig maar heeft een wc en een douche met koud water. De douche is een slang uit de muur waar bruin rivierwater uit komt dat doormiddel van een pomp die bij de rivier staat naar een tank gepompt wordt. De kok blaast op de toeter om aan te geven dat het eten klaar staat. Een drie gangen menu wat prima smaakt. We worden echt verwend. Om 22.00 naar bed (jammer genoeg twee aparte bedden dus niet tegen elkaar liggen, misschien wel beter ook met die hitte, je plakt meteen aan elkaar vast…) en morgen gaan we de jungle in. Om 5.30 opgestaan en na een uitgebreid ontbijt met eieren en spek en fruit gaan we eerst met de boot de rivier op en daarna de jungle in. Een mooie wandeling waarbij we veel soorten apen, ara’s, andere dieren en planten zien We zien ook de “bullet ant” oftewel de kogelmier. Een mier van ongeveer 2 cm groot, als die je steekt dan heb je hele erge pijn die ongeveer 8 uur aan houd. De pijn schijnt zo erg te zijn dat je in shock kan raken. We zijn blij dat we laarzen aanhebben…... Ook  zien we de koningin van de parasol mier. Ook een heel groot ding maar die is niet gevaarlijk. Onze gids begint op een gegeven ogenblijk om een dode palmboom in te hakken is op zoek naar maden. Deze zijn 4 cm lang en een 1.5 cm dik. Die zijn voor de lunch zegt hij…..dusssss. Een heerlijk vooruitzicht. Raquel had ook besloten om mieren te eten, de limoen mier. Deze leeft in een plant en de lokale bevolking eten die beesten. Raquel dus ook. Ze waren heerlijk volgen haar en ik zoen haar maar een tijdje niet. Ik hou het maar bij spek en eieren… Terug van de wandeling en onze lunch wordt gemaakt. Een 3 gangen menu met als extra de maden, gefrituurd natuurlijk en ze smaken naar patat. Maar ja het oog wil ook wat en het blijft een beetje raar om dit te eten,  zeker als je weet dat er ander voedsel voorhanden is. Inmiddels is het bloed heet geworden en we gaan zwemmen in de Shiripuno rivier. We worden met de boot “upstream” gedropt met een rubber band en laten ons het aankomende uur terugbrengen door de stroming. Intussen zien we veel wild life al dobberend op de rivier. Een heerlijke ervaring! S ’Avonds een nachtwandeling gemaakt, hier weer veel kikkers en andere insecten, ook hele grote spinnen! Ook in onze gemeenschappelijke eetkamer zitten drie tarantula’s (vogelspinnen), ik hou niet zo van deze beesten maar ze blijven gewoon rustig zitten (hoop ik). Ik heb ze liever niet in de slaapkamer zal ik maar zeggen. Doordat er geen lichtvervuiling is, is de sterrenhemel prachtig om naar te kijken! We gaan naar bed want morgen vroeg op om te vogelen. De nachten hier zijn bijzonder door alle geluiden uit de jungle…De volgende dag een lange wandeling gemaakt door de jungle, weinig vogels te zien want het woud is erg dicht, je hoort ze dus wel maar zijn bijna niet te zien. Morgen een rustige dag hebben we besloten, een korte wandeling, beetje zwemmen en met de kano de rivier op. Het goede nieuws vanuit de Amazone is dat ik nog best een lekker ding ben, ten minste als ik de muggen moet geloven, of ze kunnen mijn bloed wel drinken wat natuurlijk ook kan….. Ik wordt helemaal lek gestoken ondanks het insmeren met anti insecten spul. Als of het niet genoeg is doen de vele mieren er nog een schepje bovenop. Mijn lichaam heeft inmiddels veel weg van een grinttegel maar het mag de pret niet drukken. Dat hoort er nu eenmaal bij. We wandelen hier veel door de Amazone maar zoals eerder gezegd is het vinden van vogels erg lastig en onze gids is er ook niet erg goed in, wat wel een beetje jammer is. Gisteren zijn er nieuwe voorraden gebracht, vers eten, vers drinkwater en we hadden wat bier besteld dus nu genieten vanavond van een koud biertje (er is geen koelkast dus alles wordt op ijs bewaard). Het brengen van de nieuwe voorraden is een hele klus voor de mensen hier. De rivier staat heel erg laag en ze doen er lang over om de lodge te bereiken. Ze zitten veel vast en komen pas erg laat in het donker aan. En dat alleen om ons van voedsel te voorzien. Op zondag de 23e oktober hebben we een hele lange wandeling gemaakt, eerst met de kano een half uur varen en daarna 2 uur lopen naar een plaats waar vogels en andere dieren klei eten (clay licking) dit is om de dieren van mineralen te voorzien. Dit zijn natuurlijke plekken in de Amazone  die de dieren weten te vinden om daar klei te eten. Na een zweterige wandeltocht (je kan ons werkelijk uitwringen) komen we daar aan en om ons heen in de bomen zitten heel veel papagaaien (ara’s), helaas komen zie niet naar beneden om klei te eten. We lunchen in de Amazone, een hele klus als je wilt voorkomen dat er insecten mee naar binnen gaan, de beste remedie is lopend eten zodat de insecten niet de tijd krijgen om te landen op je voedsel. Door het vele klauteren ben ik inmiddels uit mijn broek gescheurd en loop bijna in mijn onderbroek door de Amazone, geen geruststellende gedachte met alle mieren, muggen en ander stekend tuig in de omgeving. We wandelen weer terug en de kano brengt ons terug naar de lodge. Morgen hou ik een rustdag om mijn blog bij te werken en alvast een beetje inpakken want dinsdag gaan we weer terug naar bewoonde wereld. Onze kleding, rugzak en andere zaken stinken inmiddels hevig naar een twee weken niet geopende sporttas en het wordt tijd voor een grondige wasbeurt van ons zelf en onze kleding. We gaan dinsdag weer terug naar het hotel in Coca en van daaruit naar Quito. Het plan is om van daaruit naar Otavalo te reizen waar de grootste markt van Zuid Amerika is. Daarna zullen we naar het zuiden gaan reizen richting Peru. Het is voor ons een fantastische ervaring geweest om ver van de bewoonde wereld midden in de Amazone te zijn en de Amazone te zien zoals die hoort te zijn, geen houtkap, pijpleidingen voor olie of andere vormen van destructie. Wat we zeker niet zullen missen zijn de insecten, daar wordt je op een gegeven moment knettergek van…….